W homilii podczas święceń abp Józef Guzdek nawiązał do słów Ewangelii św. Jana, wskazując na wieczernik jako miejsce ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa. Przypomniał, że kapłan ma być przede wszystkim głosicielem prawdy o Jezusie Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał, oraz duchowym przewodnikiem prowadzącym ludzi do życia wiecznego.
– Wierni oczekują, by w osobie kapłana spotkać specjalistę od spraw duchowych – nie psychologa, terapeutę czy ekonomistę – mówił metropolita. – Tylko wtedy będziecie słuchani, jeśli będziecie mądrze i pilnie pełnić posługę słowa.
Nowo wyświęconych kapłanów abp Guzdek wezwał do wierności Chrystusowi, do gorliwego głoszenia Ewangelii oraz do życia, które będzie potwierdzeniem nauczanej prawdy. Przestrzegł też, że kapłańska posługa bez duchowej głębi staje się jak sól, która utraciła smak – przestaje być znakiem nadziei dla wiernych.
Sześć symbolicznych pytań
Podczas obrzędu święceń abp Guzdek skierował do kandydatów do kapłaństwa sześć symbolicznych pytań o gotowość do życia w pełni poświęconego Bogu i ludziom. Każde z nich zakończyło się tą samą, mocną odpowiedzią: „Chcę – z Bożą pomocą”.
Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych metropolita przez włożenie rąk i modlitwę święceń udzielił sakramentu prezbiteratu diakonom. Po namaszczeniu ich dłoni olejem Krzyżma Świętego, wręczył im kielich z winem oraz patenę z hostią – symbole ich przyszłej posługi eucharystycznej.
Nowi kapłani kontynuowali liturgię Mszy św. u boku abp. Guzdka, księży profesorów oraz duszpasterzy, w tym proboszczów parafii, z których pochodzą. W uroczystości licznie uczestniczyli także ich bliscy, przyjaciele oraz wierni z rodzinnych wspólnot.
Dzień pełen wzruszeń i wdzięczności
Ks. Krystian i ks. Marcin nie kryli emocji.
– Zostałem kapłanem. Sprawowałem swoją pierwszą Eucharystię. To wielkie misterium, którego nie sposób zgłębić – mówił ks. Krystian. – To łaska i dar niepojęty. Chcę w tej świadomości trwać jak najdłużej.
– Towarzyszy mi wielkie uczucie radości, wręcz niedowierzania. Po sześciu latach formacji stanąłem przy ołtarzu jako kapłan. Trudno to jeszcze oswoić, ale wiem, że to początek nowej drogi - dodawał ks. Marcin.
Na zakończenie liturgii abp Guzdek wręczył neoprezbiterom dekrety, celebrety i upoważnienia do spowiadania. Skierował też słowa uznania do ich rodziców – pierwszych świadków wiary – oraz wykładowców i wychowawców seminaryjnych, którzy przez lata formacji nie bali się stawiać wymagań i kształtowali ich w duchu odpowiedzialności.
Seminarium z tradycją i misją
Jak podkreślił rektor Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego, ks. dr Marian Strankowski, święcenia to najważniejszy moment w życiu wspólnoty seminaryjnej – kończą czas formacji, a rozpoczynają kapłańskie życie.
– Nasze seminarium obchodzi w tym roku jubileusz 80-lecia. Przez ten czas przygotowało do kapłaństwa wielu księży – mówił ks. Strankowski. – Mimo spadku liczby alumnów, nie było roku bez święceń kapłańskich. To dla nas znak Bożej opatrzności.
Obecnie w białostockim seminarium do kapłaństwa przygotowuje się 12 alumnów, w tym dwóch na roku propedeutycznym. W piątek poprzedzający święcenia prezbiteratu, dwóch alumnów przyjęło również święcenia diakonatu.
– Mamy nadzieję, że życie i świadectwo nowych kapłanów będą budzić w sercach młodych ludzi pragnienie wiary – dodaje ks. Rektor.
Na zakończenie uroczystości abp Guzdek poprosił wszystkich zgromadzonych o modlitwę za nowych kapłanów, a także o odpowiedzialność za nich.
– Idźmy razem naprzód, zjednoczeni, ręka w rękę z Bogiem – mówił, cytując papieża Leona XIII. – Bo Bóg nas miłuje.
24@bialystokonline.pl
